Αν είχατε την τύχη να την απολαύσετε στη μικρή οθόνη, το πιθανότερο είναι να συμπάσχετε μαζί μου! Η ερμηνεία της είναι τόσο απόλυτη, τόσο άμεση, τόσο πραγματική που σε συνεπαίρνει με κάθε καρέ όλο και περισσότερο. Κάθε σκηνή στην οποία εμφανίζεται, απλά της ανήκει, ενώ ο θεατής μαγεύεται.
Ένα επεισόδιο του "Unforgotten" που είδα τυχαία με έκανε να παρακολουθήσω μονορούφι και τους τέσσερις κύκλους της σειράς. Αργότερα, μόλις κατάλαβα ότι έπαιζε στο "Annika" το καταβρόχθισα και αυτό ενώ η ατάκα της στο τέλος του κύκλου με έκανε να αναμένω τη συνέχεια με αγωνία, που ευτυχώς θα δούμε το 2023 όπως πρόσφατα πληροφορήθηκα. Και μετά φυσικά οι τρεις κύκλοι του "The Split" όπου μεταμορφωμένη αποκαλύπτει τη θυληκή πλευρά της και μία λαγνεία που δεν γνωρίζαμε ότι διέθετε.
Δεν ξέρω ποιο στοιχείο είναι αυτό που την κάνει τόσο καθηλωτική. Είναι αυτή η γήινη ενέργεια που διαθέτει, ή μήπως ότι ταιριάζει τόσο στους ατελείς και μοναδικούς χαρακτήρες που ενσαρκώνει; Μπορεί να είναι ο τρόπος που παραδίδεται στα πάθη της, στον θυμό, τη στεναχώρια, την απελπισία αλλά και το πάθος. Ίσως να είναι και η προφορά της, ή μήπως τελικά είναι αυτός ο μορφασμός στα χείλη, το μειδίαμα ή κάτι από τον προβληματισμό του χαμόγελου μιας Τζοκόντα; Ένα είναι σίγουρο πάντως, το άστρο της θα λάμπει και αρκετά ακόμα.
コメント