Σκεφτείτε το σαν το προσωπικό σας μπακάλικο, εκεί που καταφεύγετε όταν δεν έχει μείνει φαγητό και βαριέστε να βγείτε από το σπίτι ή δεν έχετε χρήματα για delivery. Είναι το ντουλάπι στο οποίο στοκάρετε τα τρόφιμα μακράς, συνήθως, διάρκειας ζωής, αλλά δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό. Το pantry είναι το απόθεμα που έχουμε από οτιδήποτε βρώσιμο και πόσιμο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά θεωρώ ότι κάποια πράγματα έτσι κι αλλιώς είναι αναγκαία.
Ας ξεκινήσουμε από τα κλασσικά υγρά: ελαιόλαδο, ηλιέλαιο ή/και αραβοσιτέλαιο αν δεν είσαι εγώ, ξύδι, λευκό και κόκκινο, μπαλσάμικο, tabasco. Στις απαραίτητες σκόνες συγκαταλέγονται το αλεύρι, η ζάχαρη, η άχνη ζάχαρη, το baking powder και η ξηρή μαγιά. Ρύζι, όσπρια και μακαρόνια καθώς και έτοιμες σάλτσες της αρεσκείας μας για περίπτωση ανάγκης γρήγορου φαγητού, και οπωσδήποτε μικρές συσκευασίες πελτέ ντομάτας αλλά και καμιά κονσέρβα από αποφλοιωμένα ντοματάκια, αποξηραμένα μανιτάρια και κρεμμύδια. Μία ποικιλία τσαγιών, καφέδων και ροφημάτων όπως και κακάο. Βαζάκια με καρδιές αγγινάρας, κρίταμα, αγγουράκια πίκλες, κάπαρη, πιπεριές φλωρίνης και για τους πιο μερακλήδες κρίταμα και διάφορα τσάτνει με αγαπημένο αυτό της ντομάτας για να συνοδεύσει τα παχιά τυριά. Κονσερβούλες με τόνο, αντζούγιες, αλλά και corn beef ή κάτι παρόμοιο.
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το pantry δε βρίσκεται μόνο ντουλάπι. Στη κατάψυξη για παράδειγμα κρατάω πάντα κάποιο κρέας, κοτόπουλο, ψάρια, μία πίτα, κατεψυγμένα λαχανικά και μπιφτέκια που φτιάχνω σε πληθώρα με αυτό το σκοπό. Υπάρχει και ένα στοκ στο μπαλκόνι από κρεμμύδια, πατάτες και σκόρδα που χρήζουν όμως συχνού ελέγχου, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Και φυσικά διατηρώ και ένα εκπληκτικό pantry στον συντηρητή που περιλαμβάνει μία ποικιλία ερυθρών κυρίως οίνων, που αποτελεί μεγάλη μου αδυναμία!
Φυσικά το pantry μπορεί να είναι τόσο μικρό ή τόσο μεγάλο ανάλογα με το που βρίσκεται το σπίτι και ποια είναι η φιλοσοφία μας. Όταν για παράδειγμα έμενα εκτός πόλης, διατηρούσα ένα τεράστιο για τα ελληνικά δεδομένα απόθεμα με το οποίο μπορούσα ανά πάσα στιγμή να τραπεζώσω καμμιά δωδεκαριά άτομα και αυτό ούτε καν να χλωμιάσει! Τα τελευταία χρόνια που έχω πλέον γυρίσει στην αγκαλιά της πόλης και έχω δίπλα μου τα πάντα, ενώ και ο χώρος στα ντουλάπια μου είναι πλέον περιορισμένος, προσπαθώ να συγκρατώ την παρόρμηση μου και να διατηρώ το στοκ σε σχετικά χαμηλά επίπεδα. Αυτό με προφυλάσει και από την λήξη των διαφόρων συσκευασιών, αλλά και με την μόνιμη τάση μου να φάω τον κόσμο όλο!
Comments